ارسالی یک مخاطب: روی سخنم با آقای رجوی است. شما یک دروغگوی بی شرم هستید که این همه ضرب المثل «کس نخارد پشت من» را تکرار می کنید. مطمئن باشید پشت شما را از همان فردای سی خرداد ۶۰ خیلی ها خاراندند جز انگشت خودتان. اگر نمی خاراندند اکنون هم نبودید. بعد از شکست خفت بارتان در داخل کشور، در زمین و آسمان دنبال «سرنگونی» می گشتید. فکر کردید در سرزمین صدام سرنگونی روی زمین افتاده؟ کافی است شما بروید و آنرا بردارید. رفتید عراق. همین که خم شدید بردارید، آن اتفاق افتاد. خوشتان آمد. این شد عادت شما، هرجا لازم بود حتی قبل از اینکه طرف بخواهد خودتان برای رفع خارش خم می شدید .
از اسرائیل گرفته تا آمریکا، از صدام گرفته تا شیخ عربستان، از شاه اردن گرفته تا «میت ترکیه» ، از سرویس های اطلاعاتی فرانسه و آلمان گرفته تا دیگر کشورها، همه پشتتان را خاراندند. آیا کسی ماند که اسمش را نیاورده باشم؟ آنها پشت شما را می خاراندند و شما هم از خجالت آنها در می آمدید.
شما که طی سالیان گذشته بند را آب دادید. اکنون در سن بالای هفتاد و پنج سالگی به فکر ترک عادت و اعتیادتان افتادید؟!
اکنون هم به حمایت از مشتی تروریست در مناطق مرزی ایران تحت عنوان «برادران و هم وطنان کُرد» دهان باز کرده و باز شعار «کس نخارد» را تکرار می کنید. یعنی اینکه آنها دل در گرو ارباب نداشته باشند؟ مگر شما اینکاره اید که بقیه را هم نصیحت می کنید؟!
شما یک فریب کار، یک شیاد و یک دروغگوی بزرگ و البته بی شرم و بی حیا هستید. شما به معنای وسیع کلمه یک مزدور هستید.
وقتی قافیه تنگ می آید سوزن تان روی صفحه «کس نخارد پشت من» گیر می کند. در هر شکستی علیرغم این همه حمایتی که حامیان تان از شما کردند برای فریب کاری ، بازهم همین جمله «کس نخارد» را بکار می برید.
زمان آتش بس جنگ ایران و عراق و بعدش هم اخراج از خاک این کشور، همین را گفتید. وقتی دولت ترامپ سقوط کرد باز همین جمله را نشخوار کردید.
حال هم وقتی می بینید؛ آمریکا در افغانستان شکست خورده و بعد از بیست سال کشتار با پس گردنی بیرون رانده شده، ولی نعمت تان در حال تخلیه عربستان سعودی و ایضا عراق و سوریه است، گفتگوهای دیپلماتیک بین ایران و عربستان در جریان است، عناصر مسلح در شهر درعا در سوریه بدلیل عدم حمایت از جانب آمریکا تسلیم ارتش سوریه شدند، وقتی در برابر چشمان آمریکا سوخت ایران وارد کشور لبنان می شود، و محاصره اقتصادی این کشور و سوریه درهم می شکند، شما با فریب کاری تمام پرچم «کس نخارد» را بالای سرتان تکان می دهید.
چی شده ، می ترسید؟ دیگر کسی خریدارتان نیست؟
شما می خواهید با هر شکستی ضرب المثل «کس نخارد» را تکرار کنید، تا بر تمامی مزدوری های گذشته تان سرپوش بگذارید. ولی افسوس که خیلی دیر شده است. این عمل شما ، مرا به یاد جمله ای از حسنی مبارک رئیس جمهور اسبق مصر انداخت. وی مدتی پیش از سقوط در نتیجه اعتراضات مردمی جمله‌ای را مطرح کرد که بعدها خیلی معروف شد. او گفت: «کسی که آمریکا او را پوشش می‌دهد، عریان است».
البته ناگفته نماند اگر این همه علوفه ای که حامیان تان به شکم شما ریختند به شکم یک خر می ریختند بهتر نتیجه می داد.
تبیین عمل شما ساده است. شما همانند یک روسپی می مانید که دوران طلایی تان تمام شده و دیگر کسی تمایلی ندارد حتی به صورت تان تف بیندازد، پس تنها راه، حاشا کردن است که شما اصلا از اول هم اینکاره نبودید!
افغانستان را به یاد داشته باشید. افغانی های مزدوری که بیست سال در خدمت ارتش آمریکا در این کشور بودند یا از هواپیما پرتشان کردند و یا در بهترین حالت آنهایی هم که انتقال یافتند در حال حاضر در پایگاههای آمریکا در قطر و جاهای دیگر فقط ساعت ها در صف توالت می ایستند. این آخر و عاقبت مزدوری است.
این دمینو همچنان ادامه دارد و دیگر بخت با شما یار نیست. سردی روابط آمریکا و عربستان سعودی هم دیگر بر کسی پوشیده نیست. شمایی که روزی به حضور ترکی الفیصل در گردهمایی تان در فرانسه افتخار می کردید، حال مولفه‌های شباهت عرصه داخلی افغانستان با اوضاع عمومی موجود در عربستان، نگرانی محمد بن سلمان از سرنوشت مشابه اشرف غنی را افزایش داده و سران آنان را به این تفکر انداخته که به سمت شرق چرخش پیدا کنند. تا شاید غرب مجددا از آنان حمایت کند.
البته این گزینه هم در ارتباط با شما صادق نیست. چرا که از فردای پیروزی انقلاب تمایل شما مزدوری برای شوروی سابق بود. اما علیرغم تمامی ناز و عشوه هایتان حتی به صورت تان هم نگاه نکردند. اکنون هم غرب شما را مثل تفاله دور انداخته است. وضع و حالتان را می بینید؟
حرف آخر اینکه بخوبی می دانید طوفانی در راه است و نظم جدیدی در جهان در حال شکل گیری است. ایران به یک قدرت منطقه یی قابل اتکاء تبدیل شده و قدرت بازدارندگی اش زبان زد عام و خاص است و آمریکا هم دیگر ابر قدرت نیست. بازنده این چهار دهه، مزدورانی مثل شمایید.
شما تاریخ مصرف تان گذشته است. پس بهتر است در همان غارتان بتمرگید و به امورات شکم تان برسید. تا زمان سقط شدنتان فرا برسد.
نویسنده : ارسالی مخاطب