اعضای انجمن آسیلا که این روزها به خصم آشتی ناپذیر و دشمن قسم خورده فرقه رجوی تبدیل شده اند، افرادی بودند که پس از سالها اسارت در فرقه رجوی به یقین رسیدند که عمرشان و روح و روانشان بیهوده در تشکیلات رجوی در حال تلف شدن و نابودی است و به خود آمدند و صرفا با در نظر گرفتن ابتدایی ترین حقوق هر انسان که همان آزادی ست و رجوی سالهاست شعارش را سر میدهد و به آن عمل نمیکند، تصمیم به جدایی از این تشکیلات گرفتند تا آزادانه و به دور از دغدغه ها و فرامین تشکیلاتی و محدودیت های عصر حجری فرقه رجوی از باقیمانده عمر خود درست استفاده کنند.
سران تشکیلات رجوی اما حاضر نیستند حتی پس از جدایی و بیرون از تشکیلات هم این حق را برای افراد به رسمیت بشناسند و تا ماهها و سالها با تهدید و تطمیع دست از سر این افراد بر نمی دارند. اما این افراد هر کدام در جدالی سخت و طاقت فرسا بر این حیله گری رجوی فائق آمدند و با یافتن کار و محلی برای کسب در آمد امرار معاش می کنند تا جایی که امروزه برخی به لطف خدا و تلاش و همت خودشان از زندگی نسبتا قابل قبولی برخوردار هستند و بعضا دارای خانه و ماشین و امکانات اولیه زندگی هستند و برخی نیز در همان کشور آلبانی ازدواج کرده اند.
حال با هم مرور کنیم واکنش ها، اتهامات نامربوط و عکس العمل های سران تشکیلات رجوی، این مدعیان آزادی و حامیان حقوق بشر را !
دقیقا بعد از این که جداشدگان طعم آزادی را چشیدند و حاضر به تسلیم مجدد در مقابل فرقه رجوی نشدند، فرقه رجوی که توان پذیرفتن این حقیقت را نداشت، در واکنش های هیستریک چنگ و دندان نشان داد و از هر انگ و تهمت و افترا علیه جداشدگان دریغ نکرد. ابتدا جار و جنجال تبلیغاتی به راه انداخت که افرادی که از تشکیلات جداشده اند در حال گدایی و دزدی در خیابانهای آلبانی هستند و برای سیر کردن شکم خود ناگزیر هستند سر را در سطل های زباله فرو ببرند و به کارهای خلاف در کوچه و خیابانهای آلبانی دست بزنند.
این مدل تبلیغات سازمان مجاهدین علیه جداشدگان از قدیم هم سابقه داشت و در زمان حضور در عراق هم جهت جلوگیری از سیل فزاینده جداشدگان و بقول خودشان بریدگان همیشه از محل جداشدگان سیاه نمایی میکردند و در واقع این سیاه نمایی ها، بیشتر تهدیداتی بود برای افراد داخل تشکیلات که دچار هوا و هوس نشوند و بقول خودشان فکر نکنند علی آباد هم شهری است و به جداشدگان بپیوندند. این تبلیغات در مورد کمپ های دبس در کرکوک، چند زندان اشرف، رمادیه، تیف کمپ آمریکایی ها با رنگ و مدلهای متفاوتی از جمله تهمت های جنسی و تجاوز و قمه کشی و قتل و کشتار و….. تجربه شده بود اما در هیچ مورد برای سازمان کارایی نداشت .
اما جداشدگان در کشور آلبانی از طرق مختلف و با نمایشی از وضعیت زندگی خود، شغل و درآمد خود، پخش فیلم و عکس از تفریحات سالم، کوهنوردی، دریا رفتن و جشن گرفتن های دسته جمعی به مناسبت های مختلف ایرانی، ارتباطات تصویری با خانواده هایشان و اخیرا مصاحبه ها و برنامه های مفصل تر ثابت کردند که تمام تهمت های فرقه رجوی کذب محض است و اتفاقا این جداشدگان بعلت پایبندی به اخلاق و منش های انسانی و اجتماعی دارای پایگاه و جایگاه خوب و قابل قبولی در میان مردم آلبانی هستند و این موضوع مشت محکمی بر دهان رجوی و سران تشکیلات فرقه بود و موجب ترغیب و امید آفرینی برای افراد مستعد جداشدن گردید.
این جداشدگان بعد از این که توانستند به حداقلهای امکانات زندگی خود دست یابند و نسبتاً از دغدغه معیشت رها شوند، به تعهدات انسانی، اخلاقی و ایرانی خود بازگشتند. و به این نکته تاکید داشتند که آزادی که اینقدر شیرین است چرا سایر هموطنان و دوستانشان در داخل تشکیلات از آن محروم باشند؟! پس تصمیم گرفتند به کمک دوستان شرافتمند آلبانیایی با تشکیل انجمنی بنام آسیلا برای افشای آنچه که در این سالیان بر آنها گذشته و رهایی سایر دوستانشان به اقدامات خداپسندانه و بشردوستانه بپردازند.
فعالیت این جدا شده ها در این ماههای اخیر به نقطه اوج خود رسید، افراد مستعد جدایی از تشکیلات به دوستان جداشده خود اعتماد کردند و بتدریج راه فرار باز شد و عملا انجمن آسیلا نه تنها مشکلات ابتدایی و موقت امرار معاش دوستان جداشده جدید و تازه پیوسته را حل و فصل کرد بلکه در جایگاهی قرار داشت که میتوانست مسائل حقوقی آنها را نیز پیگیری نماید و در کنار آن کارهای فرهنگی و اجتماعی، ارائه کمک های مالی و معیشتی به برخی افراد نیازمند و برپایی آکسیون و… را در برنامه داشت.
ملاحظه فرمایید این افراد جداشده از کجا شروع و به چه جایگاهی رشد و اعتلا یافته اند. برای کسانی که رجوی و فرقه جنایتکارش را میشناسند واضح است که توان تحمل تشکیلات جداشدگان در بیخ گوششان امری ناشدنی ست! این افراد همانهایی بودند که سازمان مدعی بود از سطل های زباله امرار معاش میکنند! سازمان مجاهدین خلق دریافت که اینبار حریف قدر و توانمند است لذا دیگر با تهمت دزدی و زباله گردی و خلاف کاری حریف دوستان جداشده و انجمن آسیلا نمیشود.
و وقتی فلش جنگ و مبارزه فرقه رجوی تمام عیار بسمت آسیلا چرخید دیگر نمیتواند مبارزه آرام آرام داشته باشد چون کار از توان تحمل فرقه رجوی گذشته است و لذا افسارگسیخته و وحشیانه حمله میکند تا ببینیم خرطومشان کجا گیر کند .
از حمله به خانم بتول سلطانی تا تبانی با پلیس آلبانی و تهمت علیه انجمن آسیلا، پیشنهاد دستگیری آنها به پلیس آلبانی تا تهاجم وحشیانه به میز کتاب آسیلا و رسوایی رجوی و شکست مفتضحانه شعارهای آزادی خواهی و به لجن کشیدن منشور ده ماده ای مریم رجوی. این رویارویی ادامه دارد، آسیلا و جداشدگان در مسیر رشد و اعتلا هستند زیرا عمده نیروی خود را از داخل تشکیلات رجوی جذب مینمایند و در مقابل فرقه رجوی در مسیر افول و اضمحلال میباشد زیرا این نیروها از همان تشکیلات رها می شوند و این رهایی ادامه دار خواهد بود و این مسیر تجربه شده است و موفقیت انجمن آسیلا و روند جدایی اکثریت اسرای در بند رجوی و پیوستن به آنجمن آسیلا قطعی است.
به امید آن روز و موفقیت روز افزون جداشدگان و انجمن آسیلا
علی مرادی