سومین نامه ی اعضای خانواده ی محترم آقای قادر ارمکان دربرگیرنده ی واقعیات تلخی ست. نادیده انگاشتن احساسات و علائق خانوادگی از سوی رهبران فرقه ی مجاهدین علیرغم پروپاگاندا و تبلیغات دروغین آنان در مواجه شدن با مجامع و نهادهای بین المللی یا سیاستمداران و پارلمانترهای کشورهای اروپایی و امریکایی مبنی بر احترام به موازین حقوق بشری و مبارزه برای آرمان های انسانی و دموکراتیک جز شانتاز و فریبکاری نیست. نیم نگاهی به محتوای نامه ی آقای رسول ارمکان که در بخشی از آن ماهیت رهبران مجاهدین را به پرسش می کشد و از اینکه آنها حتی قادر نیستند عواطف انسانها را درک کنند، و نمی توانند به اصول و مبانی دموکراسی باور و اعتقاد داشته باشند، در حقیقت ذهن بیمار رهبری عقیدتی مجاهدین را بوضوح نشان میدهد. آنجا که آقای رسول ارمکان به درستی تاکید دارد: " به وقت می دانم دراین کاغذ هم که باشد صحبتی داشته باشم با شما رهبران و فرماندهان فرقه ی رجوی حال نمیدانم ادراک آن را دارید که فرزندی بیست و پنج سال به امید دیدن پدرش باشد یا دوباره صدای آن را بشنود.
بی شک با کمال تاسف به شما می گوییم شما کسانی نیستید جز یک اندک افرادی که خود را نماینده ی دمکراسی و آزادی قلم داد می کنید.
شما با شستشوی مغزها و گرفتن اختیارات یک انسان در تصمیم گیری و ندادن آزادی فرد، آیا چطور می توانید فردا پرچمدار دمکراسی باشید؟
بی شک خوابی بیش نیست. "
جای شگفتی ست که با وجود تعداد بیشماری از نامه های انتقادی اعضای خانواده ها که طی چهار سال اخیر در سایت انجمن نجات درج و یا به مجامع جهانی از جمله کمیته بین المللی صلیب سرخ و دیدبان حقوق بشر ارسال شده است و در آن رهبران مجاهدین را به خاطر رعایت نکردن موازین مسلم حقوق بشری به باد انتقاد گزنده و صریح گرفته اند اما همچنان خانم مریم عضدانلو و سایر رهبران دارودسته ی رجوی بدون اندک تاملی در خواسته و مطالبات قانونی و انسانی خانواده هایی که افرادشان در قرارگاه اشرف هم اینک تحت اسارت ذهنی و فیزیکی قرار دارند، فریبکارانه از مبارزه برای حقوق انسانها حرف میزنند و همچنان گزافه گویی می کنند. امید است این بار رهبران مجاهدین به خواسته ی مکرر اعضای خانواده آقای ارمکان تن در دهند و اجازه حداقل تماس تلفنی را به قادر ارمکان که بیش از دو دهه است در قرارگاه اشرف بدون هیچگونه امکان تماس یا ارتباط با همسر، فرزند، پدر و مادر و سایر اعضای خانواده اش بسر میبرد، بدهند. به طور مشخص رفتار آدمی نشانه ی میزان پایبندی او به هر آنچه که در ذهن دارد است.
آرش رضایی بنام آنکه آزادی را به وجود آورد تا همه آزاد باشند
با عرض ادب و احترام به خدمت فرزند عزیزمان قادر ارمکان امید آن را داریم کاروانهای سلام ما را با قلبی لبریز از مهر و عطوفت پذیرا باشی. برادر عزیز و فرزند بزرگوارمان اینک سومین نامه ای است که برای شما می نویسیم به این امید که انتظار بیست و پنج ساله ی پدر و مادر پیرت و همسر و فرزند چشم براهت به پایان برسد نمی دانیم آیا نامه های دیگر به دستت رسیده یا نه ولی بازهم تا آخرین لحظات زندگی منتظرت می مانیم و امید را از دست نخواهیم داد.
قادر جان عشق همسر و فرزندت ؛ سمکو و علاقه ی پدر و مادرت و آرزوی دیدن برادران کوچکت با کاغذ و قلم قابل وصف نیست و تنها با دیدار شماست که آرزوی بیست و پنج ساله ی ما بسر می رسد.
قادر جان این بار دیگر جواب سومین نامه را رد نکن حتی گر می توانی با یک تماس تلفنی یا نامه ای می توانی به دل های ناامید دوباره امید بخشید.
*** به وقت می دانم دراین کاغذ هم که باشد صحبتی داشته باشم باشما رهبران و فرماندهان فرقه ی رجوی حال نمیدانم ادراک آن را دارید که فرزندی بیست و پنج سال به امید دیدن پدرش باشد یا دوباره صدای آن را بشنود.
بی شک با کمال تاسف به شما می گوییم شما کسانی نیستید جز یک اندک افرادی که خود را نماینده ی دمکراسی و آزادی قلم داد می کنید.
شما با شستشوی مغزها و گرفتن اختیارات یک انسان در تصمیم گیری و ندادن آزادی فرد، آیا چطور می توانید فردا پرچمدار دمکراسی باشید؟
بی شک خوابی بیش نیست.
برادر بزرگوارمان قادر جان منتظر شما هستیم و تا ابد می مانیم و همه با هم اینجا می نویسیم و می گوییم دوستت داریم.
منتظر تماس تلفنی شما با این شماره ها هستیم.
00984422227113
00989143426027
رسول برادرت رونوشت:
1- مسئول محترم کمیته بین المللی صلیب سرخ در تهران
2- نهاد حقوق بشر عراق
3- سازمان دیدبان حقوق بشر
4- عفو بین الملل
5- انجمن نجات دفتر آذربایجان غربی جهت درج در سایت.
